Pojęcie najmu okazjonalnego istnieje w polskim prawie od 2009 roku. Ma na celu ochronę praw wynajmującego, choć nie pozostawia bez zabezpieczenia także osoby zainteresowanej mieszkaniem. Co warto wiedzieć o umowie tego typu?

Najem okazjonalny – dla kogo?
W 2009 roku do polskiej ustawy o ochronie praw lokatorów wprowadzono pojęcie najmu okazjonalnego. Podpisanie takiego dokumentu zabezpiecza interesy właściciela mieszkania przed próbą oszustwa ze strony lokatora. Druga strona zobowiązuje się do tego, że po rozwiązaniu umowy w sposób dobrowolny opuszcza nieruchomość. Gdyby tak się nie stało, właściciel zyskuje pełne prawo do wszczęcia postępowania egzekucyjnego i dokonania eksmisji. Tym samym przyszły lokator ma obowiązek wskazania miejsca, do którego będzie mógł udać się po opuszczeniu mieszkania. Z jednej strony daje to pewność właścicielowi, że lokal nie będzie bezprawnie zajmowany, a z drugiej gwarancję, że dotychczasowy najemca będzie miał gdzie się przenieść. Korzyść jest więc obopólna. Tym bardziej, że
w umowie istnieją zapisy, które umożliwiają jej zerwanie tylko w określonych przypadkach.

Kiedy zdecydować się na najem okazjonalny?
Ten rodzaj umowy dostępny jest wyłącznie dla właścicieli domów i mieszkań, a dodatkowo osób, które nie prowadzą działalności gospodarczej z tego tytułu. Warto też wiedzieć, że podpisanie umowy wiąże z kilkoma dodatkowymi formalnościami - tym różni się m.in. od zwykłej umowy najmu. Te leżą po stronie lokatora, który powinien dołączyć do dokumentów m.in. oświadczenie o dobrowolnym poddaniu się egzekucji i zdaniu lokalu w określonym terminie (w formie aktu notarialnego) czy oświadczenie właściciela nieruchomości, do którego najemca będzie mógł się przenieść po ustaniu umowy. Po stronie właściciela pozostaje natomiast zgłoszenie umowy do urzędu skarbowego. Podpisanie umowy najmu okazjonalnego zaleca się właścicielom nieruchomości, którzy chcą mieć pewność, że lokator
nie będzie zajmował mieszkania w razie niepłacenia czynszu czy wygaśnięcia umowy.